عملیات فرمینگ در واقع به انواع ورق های فلزی شکل و حالت می بخشد و مطابق با کاربردی که دارند، فرم دهی می شود. انواع زیاد و متنوعی از ورق های فلزی در صنعت وجود دارند که با توجه به محل مصرفشان، به حالتی که مورد نیاز است در می آیند. ورق های گالوانیزه (که ورق های آهنی آب کاری شده توسط فلز روی هستند) از کاربردی ترین ورق ها و به نوعی از مناسب ترین ماده ی اولیه برای انواع فعالیت ها به شمار می آیند.
انواع ورق فرمینگ
فرمدهی به ورقهای فلزی از طریق رول فرمینگ روشی مدرن و کارآمد برای تولید انواع پروفیلها و شکلهای مختلف است. این روش از دستگاههای اختصاصی و بدون نیاز به نیروی انسانی بهره میبرد و سرعت تولید بالا را فراهم میکند. دو نوع اصلی رول فرمینگ ورق وجود دارد:
فرایند فرمینگ ورق گالوانیزه
معمولا قبل از این که ورق گالوانیزه وارد فرایند فرمینگ شود، ابتدا باید رنگ آمیزی شود. رنگ آمیزی توسط کوره های متفاوت و مواد شیمیایی مناسب صورت می گیرد. پس از رنگ آمیزی، ورق های گالوانیزه وارد دستگاه فرمینگ می شوند و روی غلتک های فولادی به حرکت در می آیند. این غلتک ها وظیفه ی جابجایی ورق ها را ایفا می کنند تا عملیات بعدی روی ورق انجام گیرد. ابزارهایی به نام پانچ با وارد کردن فشار روی ورق، حالت خاصی را روی آن ایجاد می کند. با توجه به حالتی که پانچ دارد، ورق نیز به همان حالت در می آید و فرم میگیرد.
معمولا فشاری که به ورق های گالوانیزه وارد می شود، باعث شکسته شدن و خوردگی آن ها می گردد. بنابراین برای پیشگیری از این اتفاق، ورق را گرم می کنند. فرایند گرمادهی با استفاده از کوره های مخصوص صورت می گیرد و به محل هایی که قرار است خم شوند، گرما داده می شود. این گرما با توجه به نقطه ی ذوب ورق مورد نظر و ضخامتی که دارد اعمال می شود. اگر این گرما کمتر از حد نیاز باشد، ممکن است که باعث شکسته شدن آن گردد و اگر هم این گرما از حد معمول فراتر برود، محتمل است که ورق از بین برود و فرایند فرمینگ متوقف شود. با توجه به این موضوع، تنظیم این درجه ی حرارت به دقت بسیار بالا نیازمند است.
روش های مختلف فرمینگ ورق گالوانیزه
فرایند فرمینگ در بیشتر کارخانجات به دو صورت سرد و گرم انجام می پذیرد. همانطور که گفته شد برای جلوگیری از شکسته شدن ورق ها، به محل خمش حرارت وارد می شود. با توجه به ضخامتی که ورق های گالوانیزه دارند، میزان حرارت متفاوت خواهد بود.
در روش فرمینگ سرد، بیشتر از ورق هایی با ضخامت کم و درجه ی حرارت کمتر استفاده می شود. این محصولات کاربرد زیادی در ساخت و ساز و صنایع خودرو سازی دارند و به همین دلیل دقت زیادی لازم است که در فرم دهی این اوراق صورت گیرد.
در فرایند فرمینگ گرم، بیشتر از ورق های ضخیم استفاده می شود و کاربرد اندکی در صنعت دارند. در این روش، درجه ی حرارت بسیار زیادی به ورق اعمال می شود و موجب خمش ساده آن می گردد. در این روش باید دقت کرد که گرمای داده شده به درستی تنظیم شود؛ در غیر اینصورت بر اثر سهل انگاری و اهمال کاری ممکن است که محصول به کلی از بین برود و خواص خود را از دست بدهد. با این تفاسیر، بیشتر تولیدکنندگان زیر بار فرمینگ این نوع از ورق ها ضخیم نمی روند و متاسفانه از قیمت زیادی نیز برخوردار هستند.