هر مقطع فولادی، نوعی پروفیل محسوب میشود؛ اما در بازار معمولاً به آن دسته از مقاطع فولادی درزدار که توخالی بوده و در ساخت آنها ورق فولادی به کار میرود، «پروفیل» میگویند. گاهی اوقات به جای پروفیل، از کلمه قوطی استفاده میشود که خود قوطی، یکی از انواع پروفیل است. پس اگر نام انواع قوطی پروفیل به گوشتان خورد، تعجب نکنید. و اما پروفیل چیست؟ پروفیلها بر اساس شکل ظاهری به دو گروه بسته و باز تقسیم میشوند. به پروفیلی که در گروه بسته قرار میگیرد، «قوطی» میگویند. پروفیلها در ساختمانسازی و صنعت به کار میروند و بنا به کاربرد، باید دارای خصوصیات معینی باشند تا بتوانند در برابر بارهای وارد شده، مقاومت کنند. به همین جهت معمولاً در طرز تهیه پروفیل ها از ورق فولادی St37 استفاده میشود.
روش تولید پروفیل قوطی نیز یکی از روشهای مرسوم در دستهبندی این مقطع فولادی است. در این مقاله، به روشهای تولید پروفیل میپردازیم؛ اگر قصد خرید پروفیل و کسب اطلاعات بیشتر در مورد قوطی و پروفیل را دارید،
2 روش اصلی برای نحوه ساخت پروفیل قوطی وجود دارد:
1- تولید پروفیل به روش مستقیم
2- تولید پروفیل به روش غیر مستقیم
این روش، در واقع همان تولید پروفیل به روش نورد سرد است و شامل چند مرحله اصلی است:
در این مرحله، ابتدا کویل ورق باز شده و سپس با عبور از زیر گیوتین، به صورت نوارهایی با عرض و طول مشخص درمیآید.
در این مرحله از ساخت پروفیل ابتدا نوارهای فولادی برش خورده از بین چند غلتک گذشته و صاف میشوند. سپس نوارهای صاف شده را از بین چندین غلتک با سایزهای مختلف عبور میدهند تا سطح مقطع نوار ورق به شکل موردنظر در بیاید و لبههای آن به یکدیگر نزدیک شود.
در این مرحله ابتدا عملیات تابگیری به منظور رفع هرگونه خمش و انحنا، روی پروفیل انجام میشود. پس از آن دو لبه پروفیل به یکدیگر جوش داده میشود.
مرسومترین روش جوشکاری در تولید پروفیل، جوشکاری به روش ERW است. در این روش از جریان الکتریسیته با فرکانس بالا استفاده می شود.
در روش جوشکاری مقاومتی یا ERW، مقاومت فلز در برابر جریان عبوری، باعث میشود که لبههای ورق به دلیل بالا رفتن دما، به شکل خمیری دربیاید. در زمان جوشکاری، قبل و بعد از آن، توسط غلتکهای تعبیه شده در خط تولید به ورق فشار وارد میشود. این فشار در شکلگیری سطح مقطع پروفیل، تأثیر زیادی دارد.
پس از طی شدن سه مرحله بالا، پروفیل معمولاً در اندازههای 6 متری برش خورده و آزمونهای مختلف جهت اطمینان از کیفیت موردنظر، روی آن انجام میشود. پروفیل تولیدشده به این روش کیفیت بالایی داشته و دارای لبههای زاویهدار و تیز است. در مقابل سرعت تولید در این روش پایین بوده و دستگاههای موجود در خط تولید زود مستهلک میشوند.
پروفیل تولیدشده در این روش، در واقع همان لوله فلزی درزدار است که با روشهای فرمدهی مرکزی، لبهای و شعاعی به شکل قوطی درمیآید. در این روشها، از قالبهای مختلف و قابل تعویض برای تولید پروفیل در اشکال مختلف استفاده میکنند. لولهای که به عنوان ماده اولیه استفاده میشود، به دلیل عبور از قالبهای مختلف، تاب بر میدارد. به همین دلیل در این روش نیز از عملیات تابگیری استفاده میشود. این روش سرعت تولید بالایی دارد؛ اما لبههای پروفیل تولیدشده در این روش گرد بوده و اندازه ضلعها، جوشکاری و انحنای سطحی مثل روش تولید مستقیم، دقیق نیست.
از مهمترین پروفیلهایی که امروزه بسیار مورد توجه همگان قرار گرفته است، پروفیل آلومینیوم است. بارزترین خصوصیتی که آلومینیوم و آلیاژهای آن، خریداران خود را شگفتزده کردهاند، سبکی، ساختپذیری، خواص فیزیکی و مکانیکی و مقاوم در برابر خوردگی است. پروفیلهای آلومینیومی معمولاً برای اهداف سازهای تولید میشوند.
1.استفاده از سنگ فرز
2.استفاده از هوا برش
3.استفاده از اره آتشی
4.استفاده از برش پلاسما
5.استفاده از برش لیزر
6.استفاده از واترجت
7.استفاده از دستگاه CNC
تولیدکنندههای پروفیل زیادی در ایران وجود دارد که از میان آنها، 9 تولیدکننده برتر عبارت است از:
1. پروفیل کیان پرشیا- تهران
2. شرکت جهان پروفیل پارس- تهران
3. شرکت نورد لوله یاران- تهران
4. کارخانه لوله و پروفیل آپادانا- اصفهان
5.شرکت صدرا پروفیل- تهران
6. شرکت لوله و پروفیل صابری- تهران
7. کارخانه تهران شرق- تهران
8. گروه کارخانجات تولیدی صنعتی کچو
9. شرکت پروفیل نیکان- اصفهان